説明
यहाँ श्रीकृष्णजीसँग सम्बन्धित केही प्रसिद्ध श्लोकहरू प्रस्तुत गरिएको छ। यी श्लोकहरू भगवद्गीता बाट लिइएका हुन्, जुन श्रीकृष्णले अर्जुनलाई युद्धभूमिमा उपदेश दिनुभएको थियो। 1. कर्मण्येवाधिकारस्ते मा फलेषु कदाचन। मा कर्मफलहेतुर्भूर्मा ते सङ्गोऽस्त्वकर्मणि॥ (भगवद्गीता 2.47) अर्थ: तिमीले कर्म गर्न अधिकार राख्छौ, फलमा होइन। त्यसैले कर्मफलको कारण नबन, र न त कर्म नगर्ने इच्छाशक्ति राख। 2. यदा यदा हि धर्मस्य ग्लानिर्भवति भारत। अभ्युत्थानमधर्मस्य तदाऽअत्मानं सृजाम्यहम्॥ (भगवद्गीता 4.7) अर्थ: हे भारत! जब-जब धर्मको ह्रास हुन्छ र अधर्मको वृद्धि हुन्छ, तब-तब म आफ्ना रूपमा प्रकट हुन्छु। 3. परित्राणाय साधूनां विनाशाय च दुष्कृताम्। धर्मसंस्थापनार्थाय सम्भवामि युगे युगे॥ (भगवद्गीता 4.8) अर्थ: साधुहरूको रक्षाका लागि, दुर्जनहरूको विनाशका लागि, र धर्मको स्थापनाका लागि म प्रत्येक युगमा जन्म लिन्छु। 4. वासुदेवः सर्वमिति स महात्मा सुदुर्लभः॥ (भगवद्गीता 7.19) अर्थ: धेरै जन्मपश्चात ज्ञान प्राप्त गरेपछि एकजना ज्ञानी पुरुष यस्तो निर्णय गर्छ कि 'वासुदेव नै सबै कुरा हुन्' – त्यस्तो महात्मा अति दुर्लभ हुन्छ।